برنامه های تلویزیون به دلیل سرعت زیاد تصاویر و همچنین حجم بسیار زیاد اطلاعات که بچه رو باهاش مواجه می سازه و باعث برهم ریختگی ذهن کودک میشه خطرناکه. پروسه ذهنی کودک قبل از 2 سالگی، جمع آوری اطلاعات و مرتب کردن اونهاست، ذهن کودک توانایی مرتب کردن حجم بالای اطلاعات دریافتی از تلویزیون رو نداره. شما ممکنه با کودکی مواجه شوید که مقابل تلویزیون آرام باشه، ولی ذهنی برهم ریخته و آشفته خواهد داشت. کودکان خود را حتی برای 5 دقیقه هم مقابل تلویزیون قرار ندهید.

علامت های زودهنگام برای شناسایی اختلال اوتیسم

پنج نشان? زودهنگامی که پدر و مادر باید حواسشان به آنها باشد در زیر آمده است:

1 نسبت به اسم خودش واکنش نشان نمی‌دهد: کودک سالم، معمولا از طریق روی گرداندن، نسبت به صدا شدن اسمشان واکنش نشان می‌دهد. تنها 20 درصد از بچه‌های که بعدها در آنها تشخیص اوتیسم داده می‌شود، به شنیدن اسمشان واکنش نشان می‌دهند. 

2 "توجه مشترک" را بر نمی‌انگیزد: توجه مشترک علامت اولی? مهارت زبانی است، چرا که نمایانگر توانایی به اشتراک گذاشتن چیزی با فرد دیگر است. برای مثال، وقتی که یک کودک هواپیمایی در آسمان می‌بیند، به هواپیما نگاه می‌کند، سپس به مادرش نگاه می‌کند و سپس دوباره به هواپیما نگاه می‌کند، انگار که بخواهد بگوید، تو هم چیزی که من می‌بینم می‌بینی؟ کودک بدین ترتیب شما را با خود در موضوعی شریک می‌کند. کودکانی که بیشتر این رفتار را انجام می‌دهند، زودتر قابلیت‌های زبانی را کسب می‌کنند. 

3 از رفتار دیگران تقلید نمی‌کند: کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به کودکان معمولی، کمتر احتمال دارد که حرکات دیگران را نظیر لبخند زدن، دست تکان دادن یا دست زدن را تقلید کنند. 

4 در بازی‌های وانمودی شرکت نمی‌کند: علاق? کودک به بازی‌های وانمودی (مثلاً این که وانمود کند مادر یک عروسک است یا تظاهر کند که یک موز تلفن است) معمولاً حوالی 2 یا 3 سالگی نمود پیدا می‌کند. اما کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد که به این شکل با اشیا برخورد کنند. کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل متفاوتی نسبت به اشیا توجه نشان می‌دهند. وقتی که بزرگتر می‌شوند، ممکن است که اشیا به منظور اصلیشان استفاده کنند، اما کمتر احتمال دارد که با آن شی بازی تخیلی انجام دهند. 

5 واکنش احساسی ندارند: در حالیکه نوزادان معمولی نسبت به احساسات دیگران بسیار حساس هستند، نوزادان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد که در واکنش به لبخند کودک دیگر لبخند بزنند، یا وقتی که کودک دیگری را در حال گریه می‌بینند، به گریه بیافتند. 

?? چه کاری از دست پدر و مادر بر می‌آید؟  

?? متخصصان به پدر و مادرها توصیه می‌کنند که نسبت زنگ خطرهایی که معمولاً حوالی 12 ماهگی کودک بروز می‌کند هوشیار باشند و در مورد موارد نگران‌کننده با روانشناس مشورت کنند.

"نکات مهم ویژه معلمان درباره دانش آموزان بیش فعال"

قابل توجه معلمین و دست اندرکاران بزرگ عرصه تعلیم و تربیت معلمین و آموزگاران.

*نیمکت یا صندلی اورا کنار پنجره یا جایی که ممکن است باعث حواسپرتی او شود، قرار ندهید.

* بهتر است محل نیمکت اورا کنار میز خود یا در ردیف اول تعیین کنید. 

*اگر راست دست است، او را جلوی کلاس در سمت راست بنشانید. اینکار کمک می کند تا او کمتر حواسش پرت شود.

*این قبیل دانش آموزان با روش های عملی بهتر یاد می گیرند تا با روش سخنرانی معلم.

*هر چه نکته های جدید تر در تدریس به کار برید برای این دانش آموزان بهتر است.

*به آنها یاد بدهید مرتب این خودگویی را تمرین کنند صبر کن! کمی بیشتر دقت کن! حالا انجام بده!" این روش رفتارهای تکانشی او را کاهش می دهد. منظور از رفتار تکانشی رفتارهای آنی و بدون فکر است که در این کودکان زیاد دیده می شود.

*او را در یک گروه کلاسی عضو کنید تا کارهایش را به صورت گروهی انجام دهد.

*تکلیف های طولانی و بزرگ را برای او به قسمتهای کوتاه و کوچکتر تقسیم کنید.

*او را زود به زود تشویق کنید. او به پاداشهای پیاپی در زمانهای کوتاه نیاز دارد.

*تماس چشمی خود را با او به طور مستمر حفظ کنید و او را زود به زود نگاه کنید.

در جاهای مهم با حالت ها و حرکت های خود به او بفهمانید که کدام قسمت درس مورد تاکید است.

بهتر است نیمکت او انفرادی باشد. اگر ممکن نیست، به صندلی انفرادی بدهید یا دست کم تعداد نفرات را در نیمکت او کمتر کنید.

سعی کنید از رنگ ها و بخصوص مواد دیداری ( مثل نقاشی، مجسمه، عکس و فیلم) و مواد لمسی (مثل گچ، کاغذ خمیر و مانند اینها) بیشتر استفاده کنید. 

تنها تعداد کمی از این دانش آموزان کند ذهن هستند، ولی برای استفاده از تواناییهای هوش خود، به محیطی سازمان دهی شده نیاز دارند.این موضوع را به والدین آنها نیز بگویید.

تکالیف جلسه بعد را بیش از یکبار یادآور شوید و بخصوص تاکید کنید که منظورتان چیست.همچنین از او بخواهید آنها را در دفتر یادداشت خود بنویسد.

به او یاد بدهید که چگونه از حرف های معلم یادداشت برداری کند.در برخی موارد که مشکل دانش آموز شدید است، می توانید جاهای مهم هر مبحث را خودتان به او نشان دهید یا زیر آنها خط بکشید.

هنگامی که دانش آموزان مشغول انجام تمرین یا تکلیف هستند، به کارهای او بیشتر سر بزنید و کار او را وارسی کنید.

این دانش آموزان به جنب و جوش بیشتری نیاز دارند. گاهی به او اجازه بدهید که به حیاط برود و دوباره به کلاس برگردد.

به او یاد بدهیدکه چگونه می تواند با رنگ های مختلف کار هایش را سازمان دهی کند.

او را سرزنش نکنید.

عبارت های : توجه کن! حواست کجاست؟ اگر حواست را جمع کنی..... اگر زیاد تکرار شوند، ممکن است اضطراب او را بیشتر کنند. برخی روش های تقویت حافظه را به او یاد بدهید. مانند: تصویر سازی ذهنی، ربط دادن موضوع ها با یکدیگر، داستان سازی،کشیدن شکل برای مطالبی که خوانده، نوشتن کارها در تقویم یا برنامه زمانی و چیزهایی از این دست.

این اختلال را به هوش کودک نسبت ندهید. 

* از «نام کوچک» دانش آموزان در زمان «پرسیدن درس» ، توجه دادن آنها به صحبت ها و تدریس خود استفاده کنید. صدا کردن اسم هر شخصی شوک آور و بیدار کننده است.

* در اطراف نیمکت دانش آموز فعال حرکت کنید و سعی کنید از کتاب دانش آموزان و مخصوصا دانش آموز مورد نظر استفاده کنید. کتاب را بر ندارید، بلکه با انگشت یا خودکار نکات مهم را نشان دهید (از خط کش استفاده نکنید چرا که وحشت آور است.) این مسأله او را روی درس متمرکز می کند. 

هیچ گاه درباره شیطنت ها، ناآرامی ها، اشتباه ها و... او با کسی صحبت نکنید و یا حداقل نزد خود آنها مسأله را بازگو نکنید.

این مسأله آنها را ناآرام تر، پرخاشجو، عصبی و... می کند و از آن پس رفتارشان را هدفمند کرده و به قصد آزار، شیطنت خواهند کرد.

* تا جایی که می توانید عزت نفس و اعتماد به نفس آنها را افزایش داده و به آنها شخصیت بدهید.

* اگر در کلاس یا منزل خطایی از آنها سر زد، آنها را تنبیه نکنید؛ بلکه غیرمستقیم خطای آنها را با نقل حکایت و... گوشزد کنید.

* به هر میزان با آنها با ملایمت، مهربانی، صبر و حوصله و منطق برخورد کنید، نتیجه بهتری خواهید گرفت.

* سعی کنید دانش آموزی آرام و ترجیحا زرنگ را در کنار او بنشانید (کودک بیش فعال، باهوش و سریع است). نگذارید دانش آموزان بیش فعال در کنار یا نزدیک هم بنشینند.

* نقش معلم یار به او بدهید.

7نکته ای که کودک نیاز به شنیدن دارد: 

1.دوست دارم. 

2. بهت افتخار می کنم. 

3. متأسفم. 

4. منو ببخش.

5. بهت گوش میکنم.

6. تو مسئولیت داری. 

7. صبور باش.

??روش آموزش نوین مونته سوری چیست؟ 

مونته سوری نوعی رویکرد و روش جامع آموزشی با قدمتی بیش از یک قرن است که مبنای کار با کودک را اصول حاکم بر رشد طبیعی و نیازهای فردی هر کودک قرار می دهد. آموزش کودکان به روش مونته سوری در بسیاری از کشورهای جهان متداول است.

خانم "ماریا مونته سوری" نخستین پزشک در ایتالیای قرن نوزدهم بود که با بکارگیری روش " مشاهد? علمی "و پژوهش بر ساختارهای ذهنی – روانی کودکان در فرآیند رشد، رویکردی را پایه ریزی کرد که در آن "ذهن جاذب" کودکان 2.5 تا 6 سال از مناسب ترین محیط برای پرورش و شکوفایی بهره مند شود.

در محیط مونته سوری کودکان با دسترسی به مواد و ابزار کاربردی خاص، نخست از راه حواس و سپس با تفکر ، ویژگی های جهان پیرامون خود را تجربه و کشف می کنند و همزمان با در اختیار داشتن تجهیزات مناسب مهارت های علمی زندگی را تمرین کرده و از زندگی و یادگیری در خان? خود لذت میبرند.

دکتر ماریا مونته سوری معتقد است آموزش کودکان بهتر است حتی الامکان از 2.5 سالگی شروع شود و به نیازهای کودکانه و حیاتی آنها در قالب انجام فعالیت هایی که زندگی طبیعی را به کودکان تداعی می کند توجه شود. در کلاس مونته سوری کودکان 2.5 تا 6 ساله در یک کلاس هستند و در کنار هم می آموزند. این امر به هم آموزی آنها کمک می کند و در ضمن کودکان می آموزند چگونه با دوستان بزرگتر و کوچکتر از خود رفتار کنند و روابط اجتماعی آن ها را پیشرفت می دهد.

وسایل مونته سوری به گونه ای طراحی شده اند که هر فعالیت روند منطقی و منظمی را دنبال می کند و علاوه بر اینکه هر وسیله مفهومی معین را به کودک می آموزد اهداف غیر مستقیمی را نهفته دارد که پیش نیاز تمرینات پیشرفته تر است. در ضمن در بیشتر وسایل کنترل خطا وجود دارد تا خود کودک در آخر تمرین درست یا نادرست انجام دادن تمرین را بررسی کند.

تمامی وسایل در محیط کلاس مونته سوری در سایز کودک  است و کودک قادر به انجام فعالیت هایی است که بزرگترها همانند آنها را انجام می دهند.

محیط کلاس مونته سوری کاملا آرام است و کودکان می آموزند که باید به حقوق دیگران احترام بگذارند. ولی در عین حال هر کودکی می تواند آزادانه در کلاس به تکرار فعالیت مورد علاقه خود که قبلا آنرا آموخته مشغول شود. البته حدود آزادی کودک در کلاس را آموزگار باید معین کند.

نقش آموزگار در این روش آزاد گذاشتن هر کودک در آموختن است. در اصل در این روش آموزگار بیشتر جنبه یک مشاهده گر است تا چه از لحاظ علمی و چه از لحاظ نظری خصوصیات فردی هر کودک را مورد مطالعه قرار دهد و بطور غیر مستقیم او را هدایت کند. به زبان دیگر معلم مونته سوری باید بطور غیر مستقیم آتش و التهاب کودک برای آموختن را دامن زند.

در طول کلاس مونته سوری  آموزگار نقش مهمی را بازی میکند. او نباید اصرار کند که کودک تمرینات را تکرار کند یا نباید کاری کند که کودک احساس کند که نمیفهمد یا تمرینات را اشتباه انجام داده. مربی زیاد مشاهده می کند چون فقط زمانی که مربی مشاهده میکند میتواند متوجه نقص های کودک شود و آن زمان است که می تواند او را راهنمایی کند.

اهداف کلی که در تمرینات مونته سوری وجود دارند عبارتند از:

?? نظم: وجود نظم و رسیدن به این نظم، کودک را به حس آرامش میرساند و باعث می شود بیشتر و سریعتر پیشرفت کند.

?? هماهنگی: تمرینات باعث هماهنگی حرکات و کنترل ماهیچه های کودک می شود.

?? تمرکز: کودک برای رسیدن به آرامش احتیاج به تمرکز دارد. این تمرینات تمرکز کودک را برای انجام درست کار بر طبق الگویی که باید انجام دهد بالا میبرد و باعث رسیدن کودک به آرامش می شود.

?? استقلال: این تمرینات حس استقلال و عدم وابستگی را در کودک گسترش میدهد و از این حس استقلال به حس لذت و رضایت می رسد که موجب تقویت حس اعتماد به نفس در او میشود.

??نکته مهمی که در روش مونته سوری باید به آن توجه شود این است که در این روش هر کودک???? بر اساس توانایی های فردی خود پیشرفت میکند.

فعالیت های آموزشی مونته سوری به پنج گروه تقسیم می شود:

مهارت های زندگی

مهارت های حسی

مهارت های زبان آموزی

مهارت های ریاضی

مهارت های فرهنگ و علوم

منبع: ماریا مونته سوری

پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمودند:

 به پنج دلیل کودکان را دوست دارم:

 1- گریه می کنند، و گریه کلید بهشت است.

 2- قهر می کنند ولی زود آشتی می کنند، چون که دلی بی کینه دارند.

 3- چیزی را زود خراب می کنند، چون دلبستگی به دنیا ندارند.

 4- با خاک بازی می کنند، چون غرور ندارند.

 5- هر چه دارند می خورند، چون غم فردا ندارند.

با عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات 

پیشاپیش فرارسیدن عید سعید فطر را خدمت همکاران گرامی تبریک و تهنیت عرض می نمایم